![[]](img/image.png)
«
Ignotescere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 292b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/IGNOTESCERE
IGNOTESCERE, pro
Innotescere. Chartular. S. Vandreg. tom. 1. pag. 901 :
Ignotescat hanc cartulam inspecturis, quod ego Ricardus Oriont, etc.
P. Carpentier, 1766.
◊ Unde
Ignoticion,
Cognitio, notitia, vulgo
Connoissance. Lit. ballivi Constant. ann. 1327. in Reg.
69. Chartoph. reg. ch. 133 :
Mes pour ce que plait et riote et Ignoticion des
faits, de la vérité
et de la saisine peussent nestre et estre engendrez
ou temps avenir, etc.