« »
 
[]« Illibare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 293b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ILLIBARE
ILLIBARE, Imbuere, instruere, ornare. Vita B. Notkeri Balbuli tom. 1. April. pag. 594 :
Confidenter præsumebat de Spiritu, qui eum ab infantia suis charismatibus Illibaverat.