« Imbannire » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 296a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMBANNIRE
IMBANNIRE, In bannum mittere, confiscare. Stat. eccl. S. Dion. Leod. ann. 1330. tom.
2. Monum. sacr. antiq. pag. 440 :
Elapsis his octo diebus, extunc si manseritVide in Bannum 1.(canonicus)extra claustrum, præbenda ejus erit Imbannita, fructusque, tam grossi quam minuti, dictæ præbendæ, cedent ecclesiæ.