« »
 
[]« Imboccare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 297b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMBOCCARE
IMBOCCARE, Imbuccare, vox Italica, Influere, os canalis vel fluvii aperire ; unde Imbuccatura, officium Imbuccatoris, cui scilicet ejusmodi cura demandata. Stat. Mutin. rubr. 202. pag. 38. r° :
Imboccando sdugarium in canalem de Situla prope stratam.
Addit. ad ead. Stat. cap. 28. pag. 50. r° :
Statuimus quod aqua Situlæ veniens in civitatem Mutinæ, Imbuccari debeat in locis et temporibus solitis, et ubi commodius Imbuccari poterit per Imbuccatorem eligendum per magnificos D. Conservatores.
Ibid. cap. 30 :
Nulli liceat ponere aquam in canalibus, nisi tantum Imbuccatoribus, et de quibus in statuto sub rubrica de Imbuccatore et Imbuccatura, nec facere aliquam buccam in flumine Situlæ, nisi fiat per dictum Imbuccatorem.
Non dissimili notione nostris Emboier, nimirum pro Transfodere, perforare, vulgo Percer de part en part. Lit. remiss. ann. 1377. in Reg. 111. Chartoph. reg. ch. 4 :
Bon Wathier de Donchery.... geta de sa ditte espée contre ledit exposant si grand cop, qu'il Emboia un boucler, que ycellui exposant tendi contre le cop, et lui creva un det de sa main.