« Imbraciaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 298a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMBRACIARIA
IMBRACIARIA, Judicum corruptio, Angl. Imbracery. De eo dicitur qui judices corrumpit,
quem Angli vocant Imbraceour vel Imbrasour. Litteræ Henrici VI. Angl. Regis
ann. 1460. apud Rymer. tom. 11. pag. 456 :
Pro omnimodis proditionibus, murdris, raptibus mulierum, rebellionibus, insurrectionibus, feloniis, conspirationibus, cambipartiis, manutenentiis et Imbraciariis. etc.Litteræ Maximiliani Imp. ann. 1508. apud eumd. Rymer. tom. 13. pag. 233 :
Confœderationes, impetitiones, deceptiones, extortiones, Imbraciarias, indebitas prolationes verborum, manutenentias, cambipartias, falsitates, etc.
P. , 1766.
◊ Vim vocis non
intellexit Hearnius, cum ad hanc in Chron. Joan. Whethamst. pag. 320. hæc notat :
Brausiasive Brasia, Vepris seu dumetum videtur fuisse, notante Cangio. Unde colligere est Imbreciatores homines illos fuisse, qui vepres ac dumeta sibi per fas et nefas asserebant ; et Imbreciarium, Actum ipsum ejusmodi vepres et dumeta assumendi atque tenendi.