« »
 
[]« Immancatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 299c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMMANCATIO
IMMANCATIO, Membrorum conservatio, ne quis fiat mancus seu mutilus. Indiculus precatorius ad Episcopum formula 22. inter Bignonianas :
Precamur vobis ut vitam et Immancationem et disciplinam corporalem ei concedere jubeatis.
Hæc erat Episcoporum seu Clericorum consuetudo, ut pro sontibus ad Ecclesiam confugientibus intercederent, nec prius eos redderent, quam
ad evangelia datis sacramentis, inquit Synodus Aurel. I. can. 3. de morte et debilitate sint securi, ita ut ei cui reus fuerit criminosus, de satisfactione conveniat :
quod etiam in servis obtinebat, qui nonnisi excusati dominis permittebantur, ibid. cap. 4. et 5. Vide Gregor. Tur. lib. 5. cap. 3.