« Impanatores » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 302b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPANATORES
IMPANATORES. Sic Guitmundus lib. 3. appellat Berengarii sectatores, qui panem et vinum in
Corpus et Sanguinem Christi transubstantiari negabant ; hocque deinceps nomine
vocati sunt Lutherani, qui panem una cum Corpore Christi in Eucharistia remanere
somniarunt.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Impanatus Christus, Eadem ratione, dicitur Anonymo qui ab annis plus quingentis confutavit errores
Impanatorum. Hujus Scriptoris Anonymi necdum editi excerptum refert Marten. tom.
2. Itin. pag. 125.