« »
 
[]« Impausabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 303a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPAUSABILIS
IMPAUSABILIS, Qui non pausat, quiescit. Fulgent. Myth. 1 :
Alecto Græce Impausabilis dicitur.