« »
 
[]« Impræmeditate » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 312a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPRAEMEDITATE
IMPRÆMEDITATE, Sine prævia meditatione, imprudenter, extemplo. Buschius de reformat. Monast. apud Leibnitium tom. 2. Script. Brunsvic. pag. 876 :
Impræmeditate subito feci sic.