« »
 
[]« Imprætermisse » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 312a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IMPRAETERMISSE
IMPRÆTERMISSE, Sine mora, ac dilatione, utuntur Gresconius in Breviario Canon. cap. 129. Nicolaus I. PP. Epist. 7. cap. 1. Epist. 39. Hadrianus II. PP. Epist. 6. Joannes VIII. PP. [] Epist. 23. 30. Herardus Turonensis in Capitul. cap. 133. Regino lib. 2. de Ecclesiast. discipl. cap. 1. Anastasius Bibl. in Præfat. ad VIII. Synod. initio, etc. Pro Continue, sine intermissione, usurpat Lambertus Ardensis apud Ludewig. tom. 8. pag. 490 :
Quandoquidem cum eo semper et Imprætermisse, ubi stationarius esse nequivit, strenuissimum in armis nepotem suum... consocium reliquit.