« »
 
[]« Inadorandus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 315b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INADORANDUS
INADORANDUS, Non adorandus. Imo, Valde adorandus. Epist. Hadriani PP. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 93 :
Si quis dicit... Inadorandam Domini nostri carnem sicut hominis, et non adorandam Domini et Dei carnem, hunc anathematizat sancta et apostolica Ecclesia.