« »
 
[]« Inanitas » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 316a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INANITAS
INANITAS, Deliquium, animæ defectio, Gall. Défaillance, Evanouissement. Acta SS. Junii tom. 1. pag. 793. de S. Bertrando :
Subito venit sibi Inanitas, taliter quod cecidit in terra pro mortua.