« Inarreramentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 316c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INARRERAMENTUM
INARRERAMENTUM, f. ut Æramentum, Quodvis utensile agricolarum. Malim de Agro, qui aratur et colitur,
intelligere. Chartularium S. Vandregesili tom. 1. pag. 265 :
Guillelmus in Darennio granchiam ex suo proprio ædificabit, et cum defecerit de communi reædificatur, et tempore messis garbæ per manus famulorum utriusque partis ante granchiam partientur. Et sciendum quod de omnibus Inarreramentis, quæ per Guillelmum vel hæredem ejus in eadem tenura facta fuerunt, Abbatia medietatem habebit.