« »
 
[]« Incarbonare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 319c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCARBONARE
INCARBONARE, vox Italica, Gall. Charbonner, Carbone denigrare. Acta S. Fridolini Abbatis, tom. 1. Martii pag. 433 :
Superior pars sarcophagi pene tota Incarbonata est ; interius erat pannus e gossipio.