« »
 
[]« Incatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 321c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCATUM
INCATUM, f. pro Incaustum. Regula Monasterii S. Cæsariæ inter Acta SS. Januarii tom. 1. pag. 734 :
Capita nunquam altiora ligent quam hoc loco mensuram de Incato fecimus ;
id fortean est, incausto seu atramento delineavimus.