« »
 
INCENTOR 1, INCENTOR 2.
[]« 1 incentor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 323b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCENTOR1
1. INCENTOR, Præcentor. Vita S. Lietb. tom. 4. Jun. pag. 593. col. 1 :
Dum ventum est ad id divini officii, ut ab Incentore diceretur, Accedite ad eum et illuminamini, etc.
[]« 2 incentor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 323b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCENTOR2
2. INCENTOR, Inventor, auctor. Annal. Bertin. ad ann. 833. tom. 6. Collect. Histor. Franc. pag. 195 :
Inter quos Ebo Remorum episcopus falsarum objectionum [] Incentor extiterat.
Agobard. epist. 4. ibid. pag. 361 :
Ac primum ipse scire potes, me nunquam inter majores nostros et meliores nobis tanti loci vel honoris fuisse, ut aut Incentor discordiarum aut pacis conciliator esse potuerim.