« »
 
[]« Incisilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 325c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCISILIS
INCISILIS, Culter. Acta SS. Junii tom. 3. pag. 30. de S. Cyrico :
Fac capitisfragium et uncinos ad oculos evellendos, et forfices dentium, et genufragium et nervorum Incisiles.
P. Carpentier, 1766.
Ab Incidere, Gall. Inciser ; couper, alias Ensiser. Lit. remiss. ann. 1399. in Reg. 154. Chartoph. reg. ch. 163 :
Lequel Aymeri en tirant à lui Ensisa le petit doy d'icelle Jehanne Dupont de ladite serpe.
Ejusdem originis Encirailler, Minutatim concidere, Ital. Incischiare. Aliæ ann. 1458. in Reg. 187. ch. 177 :
Lesquel [] les escuelles le suppliant Encirailla et mist à pieces.