![[]](img/image.png)
«
Inclangorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 327a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCLANGORIUM
INCLANGORIUM, Campanile. Sic unica voce scribitur apud Acher. tom. 3. Spicil. pag. 262. in
Chronico Fontanellensi ; sed divisis vocibus legendum est
In clangorium. Vide in
hac voce.