« »
 
[]« Inconsultans » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 331c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INCONSULTANS
INCONSULTANS, Imprudens, inconsultus. Conones Hibern. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 8 :
Qui arguitur pro aliquo delicto, et quasi Inconsultans refrænatur, cœna careat.