« »
 
[]« Indamnum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 337c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDAMNUM
INDAMNUM, pro Damnum. Charta ann. 1060. apud Stephanot. tom. 10. Fragm. Hist. MSS. pag. 192 :
Ego Raymundo Ebrino Abbati dono tibi Guillelmo Bernardi, uxori tuæ, vel sanguinitate vestra, ipsum fevum supradictum ab omni integritate, et sine Indamno, et sine ulla reservatione, et sine malum ingenium.