« »
 
[]« Indicatura » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 340a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDICATURA
INDICATURA, Æstimatio, pretium. Rob. Constantini Nomenclator insignium Scriptorum :
Mihique genus nummi ostensum est, quod adhuc appellatur Nobile Raymundi, auri videlicet puri et obrizi, summæque Indicaturæ.
Haud dissimili notione Plinius in Proœmio :
Nec fiducia operis est hæc, sed Indicatura.