« »
 
INDICUS 1, INDICUS 2, INDICUS 3.
[]« 1 indicus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 343a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDICUS1
1. INDICUS, Belgis Ingedyct, quibus Diik est Moles opposita fluctibus, agger, Gall. Digue. Charta Margar. comit. Fland. ann. 1269. in Suppl. ad Miræum pag. 602 :
Cum Johanna Flandriæ quondam et Hannoniæ comitissa contulisset ecclesiæ B. Mariæ de Camberone Cisterc. ordinis totam terram de Indico et utdico in officio et Hulst, etc.
Alia Joan. abbat. de Camber. ejusd. ann. ibid. pag. 603. col. 2 :
Nullum jus de cætero reclamabimus in terris, moris, Indicis, utdicis et maris jactibus, etc.
Vide supra Dicus. []
[]« 2 indicus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 343b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDICUS2
2. INDICUS, mendose pro Sindicus, in Stat. crimin. Saonæ pag. 115.
[]« 3 indicus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 343b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDICUS3
3. INDICUS, Niger. Indica cornix, in Ecbas. vers. 480.