« »
 
[]« Inducium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 346b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDUCIUM
INDUCIUM, Induciæ, intercapedo.
Cumque ibi duo manerent simul ad Eistet aliquantum temporum Inducium
, in Vita S. Willibaldi, tom. 2. Julii pag. 511.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Induce et Indusse, eodem sensu. Induces mestives, in Consuet. Turon. art. 5. Wit jours de Indusse, in Lit. ann. 1409. tom. 9. Ordinat. reg. Franc. pag. 480.