« »
 
[]« Inductilis porcus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 346b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDUCTILIS
INDUCTILIS Porcus, Sues quæ porcellos ducit et nutrit, ut suspicor, quæ Ductrix scrofa dicitur in Lege Bajw. tit. 12. cap. 4. § 2. Charta Ottonis Episc. apud Schannatum Vindem. Litter. pag. 45 :
Et tunc ad servitium exigat duos porcos, quos vulgo Inductiles vocant, et unum lateralem et unum porcellum, et quatuor gallinas, etc.