« »
 
[]« Indulcare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 346c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INDULCARE
INDULCARE, Dulce facere. Tertul. adv. Judæos cap. 13 :
Hoc enim lignum tunc in sacramento erat, quo Moyses aquam amaram Indulcavit.
Eccli. 49. 2 :
In omni ore quasi mel Indulcabitur ejus memoria.
Rursum occurrit ibi 12. 15. Aqua Indulcata, ibid. 38. 5. et apud S. Optatum lib. 6.
Ollam propheticam Indulcat commixta farinula, et austeritatem præsentium laborum temperat supernæ dulcedinis memoria
, apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 516.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Indulcorare, Eadem notione. Onomast. apud Martinium : Indulcoro, ἡδύνω.