« »
 
[]« Ineffrenatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 348b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INEFFRENATUS
INEFFRENATUS, Effrenatus, non frenatus. Concil. Trevir. ann. 1310. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 241 :
Ineffrenatam utique aviditatem eorum refrenare volentes, statuimus, etc. Ineffrenata multitudo delinquentium,
in Charta ann. 1484. apud Rymer. tom. 12. pag. 240.