« »
 
INFERNUM 1, INFERNUM 2, INFERNUM 3.
[]« 1 infernum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 353b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INFERNUM1
1. INFERNUM, Anus, podex. Medicina Salern. pag. 208. edit. 1622 :
Vomitum flavæ bilitiscat (nasturtium) eandemque per Inferna seducit.
Eadem ratione Galli dicunt par bas.
[]« 2 infernum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 353b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INFERNUM2
2. INFERNUM, pro Purgatorium, in Offert. missæ pro defunctis. Ita etiam usurpant Monita S. Eligii in Vita ejusd. tom. 2. Spicil.
[]« 3 infernum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 353b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INFERNUM3
3. INFERNUM, Parisiis nomen portæ, quæ nunc S. Michaelis appellatur. Vide supra Fertum 4.