« »
 
[]« Infirmare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 354c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INFIRMARE
INFIRMARE, Ægrotare, infirmum esse. Agnelli Liber Pontif. apud Murarator. tom. 2. pag. 182. col. 2 :
Misit Legatum suum Romam, qui diceret, quia egressus de civitate venire voluit et Infirmavit.
Infirmans, Ægrotans, in Barthii Glossario ex Guiberti Historia Palæst. Infirmandus, eadem notione, in Capitulari 2. Theodulfi Episc. Aurelian. apud Baluz. tom. 7. Miscell. pag. 44. Passivum Infirmari, pluries occurrit in Evangelio secundum Johannem cap. 11. et alibi.
P. Carpentier, 1766.
Einfermeté pestilante, Morbus pestilens, in Chron. S. Dion. tom. 3. Histor. Franc. pag. 225. Enfermeté ou maladie, appellée vamon, in Lit. remiss. ann. 1398. ex Reg. 153. Chartoph. reg. ch. 293. Enfers, pro Infirme, in Annal. regni S. Ludov. edit. reg. pag. 217 :
Tout li Crestien Enfers, et li autre qui pour leur chozes vendre demourroient en Damiette, il seroient tout asseur.
Vitæ SS. Patrum ibid. in Glossar. :
Tuit li Enfers, qui venoient à son moutier, estoient sané par ses prieres.
Infirmarius, Officium Monasticum, Frater, cui cura infirmorum commissa est, ait Lanfrancus in Statutis Ordinis S. Benedicti cap. 9. de quo agunt Regula Canonicor. ex Concilio Aquisgran. cap. 142. Udalricus lib. 3. Consuet. Cluniac. et alii passim, præter Hæftenum lib. 11. Disquis. Monastic. tract. 5. Vide Glossar. med. Græcit. voce Νοσοϰόμος col. 1003.
P. Carpentier, 1766.
Enfermier, in Ch. ann. 1401. ex Chartul. 23. Corb. et in Reg. 13. ejusd. monast. sign. Habacuc ad ann. 1510. fol. 21.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Infirmariæ Moniales, Quibus cura est infirmorum, in Charta ann. 1249. pro Monialibus Infirmariis Ecclesiæ B. M. de Fontanis. Vide locum in Domus Dei, Nosodochium.
Infirmaria, Nosocomium, conclave infirmorum, in Monasteriis præsertim, vulgo Infirmerie : in Tradit. Fuldens. lib. 3. trad. 35. apud Mattheum Paris ann. 1252. Thomam Stubs de Actib. [] Pontificum Eboracens. ann. 1285. Will. Thorn. ann. 1128. etc. Domus infirmorum, in Concilio Meldensi ann. 845. can. 53. apud Petrum Venerab. lib. 1. de Mirac. cap. 19. Leonem Ost. lib. 3. cap. 49. et alibi non semel : in Vita Sancti Altmanni Episcopi Pataviens. pag. 64. etc. Liber Ordinis sancti Victoris Parisiensis MS. cap. 40 :
In Infirmaria tria sunt genera infirmorum. Sunt enim quidam, qui lecto prorsus decubant. Sunt alii qui de infirmitate convalescunt, et jam surgere et ambulare possunt ; sed tamen pro reparatione virium adhuc in Infirmaria sunt. Sunt alii, qui hujusmodi infirmitatem non habent, et tamen in Infirmaria assidue comedunt, et jacent, ut senes cæci, et debiles, et hujusmodi, etc.
L. Favre, 1883–1887.
Infirmarie de ultra Rodanum. x. solidos fortium. (Testament. presbyt. Durand, an. 1245. mus. arch. dep. pag. 142.)
L. Favre, 1883–1887.
Infirmaria. Ut Infirmariæ generales, statum tempus quo sanguis monachis minuebatur vel secabatur vena :
Item quod Infirmarie que consueverunt fieri ante adventum Domini et ante quadragesimam regulariter fiant sicut moris est apud Cluniacum, ita quod una pars conventus sit in Infirmaria et alia pars remaneat in conventu. (Chart. Clun. coll. Burgund. B. N. t. 82. n°. 337, an. 1264.)
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Infirmariæ Generales, in Consuetudinibus Cluniacensibus ann. 1301. e MS. B. M. Deauratæ, Idem quod Minutiones generales, Stata nimirum tempora, quibus sanguis Monachis minuebatur, seu vena secabatur : de quo more plura in Minuere sanguinem.
P. Carpentier, 1766.
Consuet. MSS. S. Crucis Burdegal. ante ann. 1305 :
Cellarius quando facit suas Infirmarias,... dat abbati et suis familiaribus, in qualibet illarum dierum, unam peciam bovis et sex dornos dictarum esquinarum porci... Similes offas dat cellarius, quando facit Infirmarias suas.
Infirmitorium, ut Infirmaria, Nosocomium, in Chronico Montis-Sereni ann. 1170. 1184. apud Willelmum Thorn. ann. 1312. etc.
Infirmatorium, apud Cæsarium Heisterb. lib. 1. cap. 35. lib. 9. cap. 2. et in Chronico Montis-Sereni ann. 1219. pag. 124. Infirmatorium claustrum, in veteri membrana apud Ludewig. tom. 8. pag. 218.
P. Carpentier, 1766.
Infirmatoria, Conclave infirmorum, Gall. Infirmerie. Testam. Isabel. dalph. Vienn. ann. 1345. inter Probat. tom. 2. Hist. Burg. pag. 219. col. 2 :
Item do et lego meum brevialle fratribus Minoribus Bisuntinensibus et conventui ipsorum pro Infirmatoria.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Infirmerium, Eadem notione, apud Fantonum Hist. Avenion. pag. 178.
Infirmaria interdum est ipsum Infirmarii officium, ut apud Innocent. III. lib. 14. Epist. 121.