« »
 
[]« Infoditus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 356a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INFODITUS
INFODITUS, pro Infossus, Gall. Enfoui. Occurrit ubi de capitali pœna, qua feminæ damnabantur, sermo est. Tabul. Fossat. fol. 3 :
Quædam mulier, quæ furata fuerat sotulares et pannos lineos,..... capta fuit et incarcerata, quæ inventa signata, Infodita fuit sub furchis nostris.
Lib. rub. fol. parvo domus publ. Abbavil. fol. 50. r°. ad ann. 1331 :
Marote Duflos... pour souppechon de larrechin, fust fustée à le banllieue seur le pic et seur le pele et d'estre Enfouie toute vive.
Vide supra Fossa 1.
P. Carpentier, 1766.
Hinc locum, ubi mortuorum cadavera terræ infodiuntur, Enfeu vocant Andegavenses, teste Menagio Hist. Sabol. pag. 239. quomodo etiam legendum est, pro Enseu, in Testam. Isab. ducissæ ann. 1482. tom. 3. probat. Hist. Brit. col. 426 :
Pour faire parachever et construire nostre chapelle... en ladite église de S. François de Nantes, jouxte nostre Enseu. Enfouir
quippe dixerunt nostri, pro Humo mandare, sepulcro condere. Compend. Hist. Franc. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 278 :
Hues... morut et fu Enfouiz en l'yglise seint Denis de France.