« Ingratiçatus » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 363a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INGRATICATUS
INGRATIÇATUS, Cancellatus, id est in morem craticulæ implexus. Ital. Ingraticolato,
Gall. Grillé. Stat. Bonon. ann. 1250-67. tom. III. pag. 323 :
De illis, qui debent portare fangum extra civitatem et quomodo. - Statuimus quod potestas... faciat eligi per curiales xxv. homines pro quolibet quarterio, qui habeant currus Ingratiçatos... qui electi teneantur portare letamen totum et lutum et ruscum et vinaciam contratarum.Fr.