« 1 inimicus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 366a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INIMICUS1
1. INIMICUS dicebatur, qui ob delictum aliquod inimicitiam domini sui feudalis incurrebat.
Charta Archemb. præp. Vindoc. ex Chartul. Major. monast. pro pago Vindoc. ch. 17 :
Bannum quoque de omnibus in toto Curtirast commanentibus, tam de amicis quam et de universis hominibus meis ; ut si forte amicus ad molendinum alterum moluerit, quem inde non possim justiciare, remaneat Inimicus.Vide supra Amicus.