« »
 
[]« Innodare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 368c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INNODARE
INNODARE, Innectere, vincire, ligare. Vinculis anathematis Innodare, passim in Chartis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Innodatus, Eadem notione sæpius. Supplem. Antiquarii : Innodati, δέσμιοι, vincti. Sed pro Ornatus, inductus, accipitur in Vita S. Francisci de Paula, tom. 1. April. pag. 120 :
Præterea dicit a nonnullis accepisse prætactum de Paula, cum paternas domos dereliquisset, ab eo tempore nunquam lineis pannis Innodatum fuisse, sed vestitum grosso ac rudi panno.