INNOTESCERE, Significare, notum facere, notione activa. Sanctus Augustinus Epist. 109 :

Ne forte possit secretius correpta Innotescere cæteris.

Agobardus de Insolentia Judæor. :

Innotescens vobis, quæ tacere perniciosum est.

Utitur et in Epist. de Baptismo Judæor. mancip. Vita S. Sulpitii Pii Episc. Bituric. n. 4 :

Pontificem adduxit, et Innotuit causam.

Vita S. Deicoli n. 45 :

Imperatorem adiit, et, de quo agebatur, Innotuit.

Theophanes :

Δι᾽ ἧς ἐδήλωσε τὴν ἐϰϐολήν.

Anastas. :

Per quam innotuit ejectionem Arrii.

Utuntur passim Scriptores : Liberatus Diacon. cap. 11. Isidorus Hispal. in Epist. ad Massonum Episcop. Marculfus lib. 1. form. 31. et alii.