« Innubæ » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 369b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INNUBAE
INNUBÆ, ἄγαμοι, Virgines Deo dicatæ. Charta Caroli M.
apud Browerum lib. 3. Antiq. Fuld. cap. 16 :
Ipsaque non multo post tempus ad Innubas in loco Biscofesheim se contulit : quem locum B. Lieba quondam bene et religiose rexerat.S. Hieronymus lib. 1. adversus Jovinianum cap. 7 :
Non omnis Innupta et virgo est, quamquam ob elegantiam dictionis potuerit (S. Paulus) id ipsum altero verbo repetere, Mulier innupta et virgo vel certe definire voluisse, quid esset Innupta, id est, virgo : ne et meretrices putemus Innuptas, nulli certo matrimonio copulatas.