![[]](img/image.png)
«
Inplacitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 371b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/INPLACITARE
INPLACITARE, ut
Implacitare, In placitum vel in jus vocare, litem intendere. Occurrit
in Chartulario S. Vandregesili tom. 2. pag. 1813. et in Formulari Anglic. Thomæ
Madox pag. 49.