« »
 
[]« Insalata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 376c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSALATA
INSALATA, vox Italica, Gallis Salade, Acetaria, oluscula sale oleo et aceto condita. Acta S. Francisci de Paula tom. 1. April. pag. 184 :
Fecit colligi certas herbas, ex quibus Insalatam fecit, et dedit ei comedendum cum aceto et oleo.
Acta SS. Maii tom. 6. pag. 176. de S. Jacobo Philippo :
xx. die ejusdem mensis expendit ad Insalatam eorum, qui faciebant festum B. Jacobi, denarios iv.
Hic intelligenda videtur merenda vel cœnula.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Insalatium, Eadem notione. Elogium S. Catharinæ Sen. tom. 3. April. pag. 965 :
Illæ sociæ duæ præparabant ei herbas crudas, communiter quas Insalatium vocamus.