« »
 
[]« Insopitabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 381a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSOPITABILIS
INSOPITABILIS, Qui sopiri seu pacari nequit. Altercatio enim hæc Insopitabilis est, in Gestis Consulum Andegav. apud Acher. tom. 10. Spicil. pag. 449.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Insopibilis, Eadem notione. Insopibilis faber, apud Martianum Capellam lib. 4. Insopibilis flamma, apud eumd. lib. 9.