« »
 
[]« Insortitus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 381a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSORTITUS
INSORTITUS, Non datus in sortem, non possessus. Charta ann. 1096. inter Monum. Eccl. Aquilej. pag. 58. col. 549 :
Cultum et incultum, divisum et indivisum, sortitum et Insortitum, etc.
Vide Insortis.