![[]](img/image.png)
«
1 instans » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 382a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSTANS1
1. INSTANS, Momentum, temporis punctum, Gall.
Instant, apud Lobinellum tom. 2. Histor.
Britan. col. 1604.