« »
 
[]« 1 insulum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 385a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INSULUM1
1. INSULUM, pro Insula, ut conjecto. Chron. Veron. ad ann. 1334. apud Murator. tom. 8. col. 649 :
Recensus est ignis in Insulo superiori Veronæ et crevit in tantum, quod dictum Insulum cum toto lignamine et cum toto ponte novo combustum est.