« »
 
[]« Intaleatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 385c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTALEATUS
INTALEATUS, Incisus, sculptus, Gall. Entaillé.
Imago Intaleata in marmore albo
, in Chronico Placentino Joh. Demussis apud Murator. tom. 16. col. 544.