« Intemeratus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 387b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTEMERATUS
INTEMERATUS, f. pro Immoderatus. Charta ann. 1252 :
Monachi et conventus ejusdem loci(Fontisfrigidi)Intemerato furore et ingenti audacia accedentes ad locum prædictum, etc.