INTERDICTUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Interdictum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 391a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTERDICTUM

INTERDICTUM, dicitur generalis excommunicatio, quæ fertur in provinciam, vel villam, aut castrum, cap. 17. de Verbor. significat. de cujus origine ac antiquitate scitu digna commentatur vir doctissimus Monspeliensis Episcopus ad Epist. 72. Innocentii III. lib. 14. Concilium Lemovicense ann. 1031. sess. 2 :

Nisi de pace acquieverint, ligate omnem terram Lemovicensem publica excommunicatione : eo videlicet modo, ut nemo, nisi Clericus, aut pauper mendicans, aut peregrinus adveniens, aut infans a bimatu et infra in toto Lemovicino sepeliatur, nec in alium Episcopatum ad sepeliendum portetur. Divinum Officium per omnes Ecclesias latenter agatur, et baptismus petentibus tribuatur. Circa horam tertiam signa sonent in Ecclesiis omnibus, et omnes proni in faciem preces pro tribulatione et pace fundant. Pœnitentia et Viaticum in exitu mortis tribuatur. Altaria per omnes Ecclesias, sicut in Parasceve, nudentur : et cruces et ornamenta abscondantur, quia signum luctus et tristitiæ omnibus est. Ad Missas tantum, quas unusquisque Sacerdotum januis Ecclesiarum obseratis fecerit, altaria induantur, et iterum post Missas nudentur. Nemo in ipsa excommunicatione uxorem ducat. Nemo alteri osculum det, nemo Clericorum aut Laicorum, vel habitantium, vel transeuntium, in toto Lemovicino carnem comedat, neque alios cibos, quam illos, quibus in Quadragesima vesci licitum est. Nemo Laicorum aut Clericorum tondeatur, neque radatur, quousque districti Principes, capita populorum, per omnia sancto obediant Concilio.

In interdictis denudata etiam altaria, prostratas cruces ad terram, et reliquias Sanctorum, et inversa cymbala, docent Synodi aliquot Landavenses in Conciliis Anglicanis post Leges Ecclesiasticas Alvredi Regis descriptæ.

◊ Exstat alia formula interdicti in Codice MS. Bellovacensis Ecclesiæ Capit. Caroli M :

In Christi nomine ego Hildegarius Episcopus (Bellovacensis) ex parte Patris, et Filii, et Spiritus sancti et ex parte S. Petri Apostolorum Principis, et ex nostra parte excommunicamus et interdicimus hanc Ecclesiam, et omnes Capellas, ad illam aspicientes, ut nullus habeat licentiam Dei omnipotentis, et S. Petri Apostolorum Principis, ab hac die in antea Missam cantare, nec audire, nec ullo modo divinum officium ministrare, nec decimam Dei omnipotentis accipere, nisi per nostram licentiam : et quicunque contra hæc interdicta, aut Missam cantare, vel audire, vel in aliquo loco divinum officium ministrare, aut decimam Dei omnipotentis accipere præsumpserit, ex parte Dei Patris omnipotentis, et Filii, et Spiritus sancti, et ex parte sancti Petri, atque Sanctorum omnium sit excommunicatus, et maledictus, et a consortio Christianorum segregatus, et a liminibus sanctæ matris Ecclesiæ, ubi fit remissio peccatorum, separatus, et sit anathema maranatha usque in finem sæculi cum diabolis in inferno. Fiat, fiat, fiat, Amen.

Sub Ludovico VII.

Innocentius PP. gladium Ecclesiasticum in ultionem exerens, per omne Regis dominium divini celebrationem officii Interdixit

, in Chronico Mauriniacensi pag. 387. Knyghton ann. 1208 :

Papa sentent iam excommunicationis tulit in eum (Joannem Regem Angl.) et in omnes fautores, et totam terram Anglicanam supposuit Interdicto ; incœpitque hoc interdictum generale a prima Dominica Passionis Domini anno 1208. et duravit sex annis continuis et uno mense, nilque fiebat in sancta matre Ecclesia, nisit parvulorum baptisma, et confessiones morientium

. Adde Epist. 16. ex Sugerianis, et Ivonem Carnot. Epist. 50. Instituit autem Bonifacius VIII. PP. ut non obstante interdicto Ecclesiastico in quatuor Festivitatibus divina celebrari possent, quibus festum Corporis Christi adjecit Urbanus VI. ut est in magno Chronico Belgico ann. 1389.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nostris alias Entredit. Charta Guid. episc. Lingon. ann. 1262. ex Chartul. Campan. fol. 208. col. 1 :

Nos à la requeste doudit roy ou de son certain commendemant, après nostre amonestemant de quarente jors escuménissiens les persones et missiens lor terre Entredit, autretant qu'il fuissient retrez audites convenances.

Alia Mariæ dom. Montis-mirab. eod. ann. ibid. fol. 341. v°. col. 2 :

Nos depuis enavant fessiens et porchassiens par quelque maniere parcoi nos fussiemes rassolt, ou li Entredis rapalez, ou les sentences relaschiés.