« Interibilis » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 392b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTERIBILIS
INTERIBILIS, Qui interire potest, mortalis. Tertull. advers. Hermog. 34.
ad fin. Nihil Deus Interibile fecisset. Arnob. 2. p. 65.
Animæ passivæ atque Interibiles.