« »
 
[]« Interibilis » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 392b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTERIBILIS
INTERIBILIS, Qui interire potest, mortalis. Tertull. advers. Hermog. 34. ad fin. Nihil Deus Interibile fecisset. Arnob. 2. p. 65. Animæ passivæ atque Interibiles.