« »
 
[]« Intorticium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 403a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTORTICIUM
INTORTICIUM, Cereus intortus, tæda, Gall. Torche. Testam. Petri de Croso Card. Archiep. Arelat. ann. 1388 :
Item volumus et ordinamus quod in die sepulturæ nostræ recipiantur centum pauperes pro portanda Intorticia, quibus detur eorum quilibet una tunica de panno nigro.
Rursum occurrit in Actis SS. April. tom. [] 1. pag. 386. Hist. Mediani Monasterii pag. 23. Concil. Hispan. tom. 4. pag. 468 :
Funerales cerei, qui Intortitia dicuntur,
ibid. pag. 286. Vide Tortisius.
P. Carpentier, 1766.
Intortitia, Eadem notione, apud Burcard. Argent. de Alex. VI. PP. pag. 13 :
Erant incensi ignes, Intortitiæ ac luminaria.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Intorsitium, in Bulla Innocentii VIII. PP. ann. 1484. in Continuatione M. Bullarii Rom. pag. 294. col. 2 :
De facibus et Intorsitiis, corpore defuncti in Ecclesia existente, tres partes fabricæ pertineant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Intortium, Eadem notione. Leges Palatinæ Jacobi II. Reg. Majoric. inter Acta SS. Junii tom. 3. pag. lix :
Qualibet nocte in camera nostra quatuor accensi brandones et duo Intortia habeantur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Intortivum, in Actis SS. Julii tom. 3. pag. 215.