INTOXICARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Intoxicare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 403b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTOXICARE

INTOXICARE, Toxicum seu venenum exhibere, apud Ludewig. tom. 5. pag. 321. Intoxicare animos, Seducere, fascinare, Anglis to Intoxicate, apud Rymer. tom. 1. pag. 35. Intoxicatus, Venenatus, apud Murator. tom. 9. col. 265. Raimundum Duellium lib. 2. Miscell. pag. 140. etc. Intoxicatio, Veneficium, apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag. 230. Marten. tom. 4. Ampliss. Collect. col. 395. in Histor. Dalphin. tom. 2. pag. 615. 625. etc.

P. Carpentier, 1766.

Intossicare, vox Italica, Toxicum seu venenum præbere ; unde Intossicatio, Veneficium. Lit. remiss. ann. 1357. in Reg. 85. Chartoph. reg. ch. 71 :

Dictus reus Petrum dictum Lambin Intossicavit, venenum in cibariis dicti Petri ministrando et ponendo, adeo quod dictus Petrus per Intossicationem, veneni administrationem hujusmodi.... expiravit.

Aliæ ann. 1366. in Reg. 101. ch. 73 :

Idem Falaterius conatus fuisset dictos supplicantes Intossicare seu eis potiones venenosas proditorie ministrare.

Vide Intoxicare.