« »
 
[]« Introgium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 406b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTROGIUM
INTROGIUM, Tributum domino solvendum ab eo, qui aliquo recens advenit, vel novam init dignitatem, etc. Gall. Droit d'Entrée, de bienvenue. Provisio præposituræ de Sabloneriis ab Henrico Dalph. data Aymoni de Sachenas ann. 1324. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 148 :
Sciendum quod pro Introgiis prædictorum habuimus a dicto Aymone sex viginti et decem libr. Vienn.
Computum ejusd. anni ibid. pag. 130 :
Item recepit a Stephano Damuden et Johanne Bergerii de Monte-lupello, qui se posuerunt in garda Domini, pro Introgiis xx. solid.
Litteræ Humberti Dalphini ann. 1306. tom. 2. pag. 126 :
Ita videlicet quod dicti Judæi (quibus conceditur facultas in Dalphinatu conversandi, marchandandi, et cohabitandi) tenentur et debent nobis et posteris solvere incontinenti, nomine et ex causa Introgii, quilibet xx. libras Vienn... et de prædictis xl. libris de Introgio nos a dictis Judæis tenemus plenarie pro pagatis.
Vide Intragium 1. et Introitus 1.
P. Carpentier, 1766.
Idem quod supra Intragium 1. Introje etiamnum Dalphinatibus. Consule Basset. Arest. parlam. Dalph. tom. 2. lib. 3. tit. 11. cap. 7 :
De l'Introje ou albergement.
Charta offic. Matiscon. ann. 1455 :
Ac pro et mediante summa pro Introgiis et nomine Introgiorum 90. lib. Turon. monetæ regiæ nunc currentis recepta a dicto domino.
Quod tributi genus, etiam a filio patri succedente, exigebatur.