« »
 
[]« Intromansus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 407a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INTROMANSUS
INTROMANSUS, Intermansus. Charta ann. 1138. apud Hemereum in Augusta Viromand. pag. 151 :
Abbate siquidem S. Præjecti decedente, successor ejus mihi, successorique meo de Intromansis nostris respondebit.
Alia ann. 1131. pag. 156 :
Et Intromanso in subrogatione singulorum Abbatum sub 2. solidis et totidem sextariis vini modificato.
Alia pag. 220 :
Exceptis lethis et duellis Decanorum... et Intermansis de Bainvillari.
Denique pag. 250 :
Ut si terra, quæ tenetur de Ecclesia, per excambium vel venditionem transeat de una persona ad aliam, solvet Capitulo successor pro Intermansis, pro quolibet jornali 15. den. si a matre vel patre item transeat per excambium et venditionem, solvet 9. den.
Ejusdem fere notionis videntur hæ voces, cujus est Introgium. Idem procul dubio quod supra Introgium.