« »
 
INVADIATIO 1, INVADIATIO 2.
[]« 1 invadiatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 408a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INVADIATIO1
1. INVADIATIO, Pigneratio. Privilegium Mariæ Comitissæ Trecensis ann. 1182. ex Tabular. S. Remigii Rem. :
Cum Jobertus de Calvo-monte advocationem possideret, supposita ei Invadiatione a... domino meo Henrico Comite.
Charta Henrici Ducis Lotharingiæ ann. 1219. ex Tabulario Corbeiensi :
Recognoverunt se... nullum omnino jus habere... nec in venditionibus, nec in Invadiationibus.
Idem quod Invadiamentum 1. Rursum occurrit in Charta ann. 1206. Hist. Mediani Monast. pag. 314.
[]« 2 invadiatio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 408a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INVADIATIO2
2. INVADIATIO, Concessio facta ecclesiæ vel monasterio, traditio. Charta ann. 1227. ex Chartul. B. M. de Josaphat :
Gaufridus de sancto Remigio concessit Invadiationem, quam nobilis mulier Anastasia mater ejus fecit monachis B. M. de Josaphat super eo toto, quod ipse Gaufridus et prædicta mater ejus habent in tota decima de Piativillari.
Vide infra Inverpire.