« »
 
[]« Invia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 418c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/INVIA
INVIA, pro Injuria. haud dubie ; sed vox corrupta ex nota abbreviationis prætermissa. Litteræ ann. 1358. tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 317 :
Ipsos ab omnibus Inviis, gravaminibus... defendant.